Γράφει ο Νίκος Καρινόπουλος
Ευρώ ή δραχμή ; Λιτότητα ή έξοδος από την Ευρωζώνη ; Λες, και η παραμονή μιας χώρας ή, πια, η αποφυγή κατάρρευσης της Ευρωζώνης, προϋποθέτουν ή υπαγορεύουν την διάλυση του κοινωνικού κράτους και την φτωχοποίηση εκατομμυρίων ανθρώπων. Αντιλαμβάνεστε τον παραλογισμό ; Διατυμπανίζουν, πως προϋπόθεση για την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη είναι οι μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, η περικοπή δαπανών για την υγεία, την παιδεία, η απομείωση εν γένει των κοινωνικών παροχών. Και αν αυτή η σκόπιμη ταύτιση δεν ανατραπεί και δε σταματήσει άμεσα ο παραλογισμός, θα οδηγήσει, κατα την προσωπική μου εκτίμηση, την ελληνική κοινωνία σ'ένα οξυμένο αίσθημα αντιευρωπαϊσμού.
Ένα σωρό προτάσεις περί επαναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου, περί επιμήκυνσης της αποπληρωμής του χρέους, έθεταν την Ελλάδα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους, εκτός της ζώνης του ευρώ. Τώρα -και μετά τα αποτελέσματα των εκλογών στη Γαλλία και κυρίως, κατ' εμέ στην Ελλάδα- ανακάλυψαν, Βενιζέλος και Σαμαράς ότι υπάρχουν περιθώρια επαναδιαπραγμάτευσης ίσως και ολόκληρου του πλαισίου της δέσμευσης.
Την ίδια στιγμή που οι εδώ εκπρόσωποι των τοκογλύφων, οι συνέταιροι του μνημονίου, που υπό καθεστώς πανικού , συνεχίζουν να εκβιάζουν σύσσωμο το εκλογικό σώμα, δηλώσεις ευρωπαίων ηγετών ή ακόμα και τεχνοκρατών έρχονται να τους διαψεύσουν πανηγυρικά. Σας παραθέτω συγκεντρωμένες ορισμένες απ'τις δηλώσεις που έχουν γίνει το τελευταίο διάστημα και γκρεμίζουν σα χάρτινους πύργους όλα τα εκβιαστικά διλήμματα.
'Αγκελα Μέρκελ : "Δε σκεφτήκαμε ποτέ, την αποπομπή της Ελλάδας από την ζώνη του ευρώ"
Β.Σόϊμπλε (υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας): "Ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη θα ήταν καταστροφή για την Ευρώπη"
Ζαν Κλόντ Γιούνκερ (πρόεδρος του Eurogroup ): "Η έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, είναι μια ηλίθια ιδέα, δεν ισχύει , είναι ένας δρόμος που δεν θα πάρουμε ποτέ"
Μάριο Πρόντι (πρώην πρόεδρος της Κομισιόν και πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας):
"Η Ελλάδα δεν θα εξέλθει από την Ευρωζώνη γιατί αυτό θα σήμαινε το τέλος των πάντων".
Ενώ σε απόρρητη έκθεση του Τσαρλς Νταλάρα, επικεφαλής του Διεθνούς Χρηματοπιστωτικού Ινστιτούτου (IIF), αναφέρεται ότι ενδεχόμενη αποχώρηση της Ελλάδας από το κοινό νόμισμα θα είχε κόστος 1,3 τρισεκατομμυρίου ευρώ.
Έχοντας, αυτά όλα ως δεδομένα, φέρτε στο νού σας, όλες εκείνες τις ερωτήσεις, που μ'ένα σοβαροφανές -κατ'εμέ ηλίθιο,ψεύτικο- βλέμμα, που υποδηλώνει μια δήθεν αγωνία για τυχόν έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, θέτουν οι δημοσιογράφοι προς τους πολέμιους των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων της υποτέλειας.
Στα τηλεοπτικά παράθυρα της ντροπής λοιπόν, παίζεται το πιο βρόμικο παιχνίδι που προσβάλλει κατάφορα την ανθρώπινη νοημοσύνη και αξιοπρέπεια.
Δημοσιογράφοι που σιγοντάρουν με τρόπο απροκάλυπτο τους εκβιασμούς και την τρομοκρατία των εν Ελλάδι υποστηρικτών του αντικοινωνικού μνημονίου.
Έτσι, προσπερνώντας τα επίπλαστα διλήμματα, λέω, πως το διακύβευμα δεν είναι, "ναι "ή "όχι" στο ευρώ και την Ε.Ε. , αλλά το ποιά Ευρώπη θέλουμε. Την ίδια στιγμή ο νεοεκλεγείς
Ολάν(τ) δηλώνει πως «θα επαναδιαπραγματευθώ το Σύμφωνο Σταθερότητας που κατέστρεψε την Ελλάδα, την Ισπανία, την Ιταλία, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία», και ο Ιρλανδικός λαός ετοιμάζεται να το καταψηφίσει στο επερχόμενο δημοψήφισμα. Ενώ μετά τις εκλογές σε Ελλάδα και Γαλλία, αναθερμάνθηκαν οι συζητήσεις για ευρωομόλογο. Μια ομολογουμένως προοδευτική λύση στην αντιμετώπιση της κρίσης χρέους, την οποία η Μέρκελ δεν ήθελε καν ν'ακούσει. Όμως οι συσχετισμοί αλλάζουν. Φαίνεται, πως το ξήλωμα του νεοφιλελεύθερου πουλόβερ που καταστρέφει τις χώρες της Ευρώπης και ωθεί τους ανθρώπους στην ανέχεια και το φασισμό, ξεκίνησε απ'την ψήφο στην Ελλάδα.
Έχω ξαναπει σε προηγούμενο κείμενό μου ότι η κρίση είναι ευρωπαϊκή, με ιδιαιτερότητες βεβαίως σε κάθε εθνική της έκφανση. Οι λαοί της Ευρώπης στο δίλλημα, λιτότητα ή έξοδος απ'το ευρώ, απαντούν, με δημοκρατία, αξιοπρέπεια, και κοινωνική δικαιοσύνη.
Αυτό που θέλω να γίνει κατανοητό, είναι ότι η σημερινή πολιτική της Ε.Ε. οδηγεί ολόκληρη την ευρωζώνη στον γκρεμό. Μπορεί η Γερμανία να αποκομίζει οφέλη απ'την κρίση και τον τρόπο αντιμετώπισής της, όμως είναι αρκετά κοντόφθαλμη και καταστροφική για τους υπόλοιπους και σε βάθος χρόνου για την ίδια, η πολιτική της αυτή.
Κλείνοντας, θα 'θελα να τονίσω ξανά, ακόμα πιο έντονα, το πόσο σημαντικό είναι να μείνουμε στην ευρωζώνη αλλά, παράλληλα, το πόσο αδιέξοδη (για την ίδια την ευρωζώνη) είναι η πολιτική που ασκεί. Είναι η λιτότητα που οδηγεί στην έξοδο απ'το ευρώ, είναι η λιτότητα που καταστρέφει τις ευρωπαϊκές οικονομίες, είναι η λιτότητα που θα κάνει σύντομα το ευρώ να καταρρεύσει και όχι η άρνηση αυτής.
Χωρίς ίχνος υπερβολής, πιστεύω ότι η ταύτιση του μνημονίου με τον φιλοευρωπαϊσμό αποτελεί την μεγαλύτερη απειλή που γνώρισε ο ευρωπαϊσμός μετά το Β' παγκόσμιο πόλεμο.
Τελικά, μήπως η "ακυβερνησία" ήταν η καλύτερη "διαπραγμάτευση" που έχουμε κάνει μέχρι σήμερα ως χώρα;
Υ.Γ.1 Στις εκλογές της περασμένης Κυριακής, είχαμε όντως έναν πολιτικό σεισμό, αν και με αυτά που έχουν συμβεί τα τελευταία 2,5 χρόνια, θα έπρεπε να θεωρείται δεδομένη η κατακρήμνιση των δύο συμμοριών ΠΑ.ΣΟ.Κ. - Ν.Δ. ωστόσο μας εξέπληξε όλους. Αυτό δείχνει το πόσο βαθιά είχε ριζώσει στη συνείδησή μας η ιδέα του δικομματισμού και της εναλλαγής των δύο στην εξουσία.
Υ.Γ.2 Κουβέλη, να ξέρεις, το να σε αποκαλεί ο Βενιζέλος υπεύθυνο είναι σα να σε αποκαλεί ο
Μιχαλολιάκος πατριώτη.
ο Νίκος Καρινόπουλος είναι φοιτητής στο τμήμα Διεθνών κ' Ευρωπαϊκών σπουδών, Παν. Μακεδονίας.
Ευρώ ή δραχμή ; Λιτότητα ή έξοδος από την Ευρωζώνη ; Λες, και η παραμονή μιας χώρας ή, πια, η αποφυγή κατάρρευσης της Ευρωζώνης, προϋποθέτουν ή υπαγορεύουν την διάλυση του κοινωνικού κράτους και την φτωχοποίηση εκατομμυρίων ανθρώπων. Αντιλαμβάνεστε τον παραλογισμό ; Διατυμπανίζουν, πως προϋπόθεση για την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη είναι οι μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, η περικοπή δαπανών για την υγεία, την παιδεία, η απομείωση εν γένει των κοινωνικών παροχών. Και αν αυτή η σκόπιμη ταύτιση δεν ανατραπεί και δε σταματήσει άμεσα ο παραλογισμός, θα οδηγήσει, κατα την προσωπική μου εκτίμηση, την ελληνική κοινωνία σ'ένα οξυμένο αίσθημα αντιευρωπαϊσμού.
Ένα σωρό προτάσεις περί επαναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου, περί επιμήκυνσης της αποπληρωμής του χρέους, έθεταν την Ελλάδα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους, εκτός της ζώνης του ευρώ. Τώρα -και μετά τα αποτελέσματα των εκλογών στη Γαλλία και κυρίως, κατ' εμέ στην Ελλάδα- ανακάλυψαν, Βενιζέλος και Σαμαράς ότι υπάρχουν περιθώρια επαναδιαπραγμάτευσης ίσως και ολόκληρου του πλαισίου της δέσμευσης.
Την ίδια στιγμή που οι εδώ εκπρόσωποι των τοκογλύφων, οι συνέταιροι του μνημονίου, που υπό καθεστώς πανικού , συνεχίζουν να εκβιάζουν σύσσωμο το εκλογικό σώμα, δηλώσεις ευρωπαίων ηγετών ή ακόμα και τεχνοκρατών έρχονται να τους διαψεύσουν πανηγυρικά. Σας παραθέτω συγκεντρωμένες ορισμένες απ'τις δηλώσεις που έχουν γίνει το τελευταίο διάστημα και γκρεμίζουν σα χάρτινους πύργους όλα τα εκβιαστικά διλήμματα.
'Αγκελα Μέρκελ : "Δε σκεφτήκαμε ποτέ, την αποπομπή της Ελλάδας από την ζώνη του ευρώ"
Β.Σόϊμπλε (υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας): "Ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη θα ήταν καταστροφή για την Ευρώπη"
Ζαν Κλόντ Γιούνκερ (πρόεδρος του Eurogroup ): "Η έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, είναι μια ηλίθια ιδέα, δεν ισχύει , είναι ένας δρόμος που δεν θα πάρουμε ποτέ"
Μάριο Πρόντι (πρώην πρόεδρος της Κομισιόν και πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας):
"Η Ελλάδα δεν θα εξέλθει από την Ευρωζώνη γιατί αυτό θα σήμαινε το τέλος των πάντων".
Ενώ σε απόρρητη έκθεση του Τσαρλς Νταλάρα, επικεφαλής του Διεθνούς Χρηματοπιστωτικού Ινστιτούτου (IIF), αναφέρεται ότι ενδεχόμενη αποχώρηση της Ελλάδας από το κοινό νόμισμα θα είχε κόστος 1,3 τρισεκατομμυρίου ευρώ.
Έχοντας, αυτά όλα ως δεδομένα, φέρτε στο νού σας, όλες εκείνες τις ερωτήσεις, που μ'ένα σοβαροφανές -κατ'εμέ ηλίθιο,ψεύτικο- βλέμμα, που υποδηλώνει μια δήθεν αγωνία για τυχόν έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, θέτουν οι δημοσιογράφοι προς τους πολέμιους των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων της υποτέλειας.
Στα τηλεοπτικά παράθυρα της ντροπής λοιπόν, παίζεται το πιο βρόμικο παιχνίδι που προσβάλλει κατάφορα την ανθρώπινη νοημοσύνη και αξιοπρέπεια.
Δημοσιογράφοι που σιγοντάρουν με τρόπο απροκάλυπτο τους εκβιασμούς και την τρομοκρατία των εν Ελλάδι υποστηρικτών του αντικοινωνικού μνημονίου.
Έτσι, προσπερνώντας τα επίπλαστα διλήμματα, λέω, πως το διακύβευμα δεν είναι, "ναι "ή "όχι" στο ευρώ και την Ε.Ε. , αλλά το ποιά Ευρώπη θέλουμε. Την ίδια στιγμή ο νεοεκλεγείς
Ολάν(τ) δηλώνει πως «θα επαναδιαπραγματευθώ το Σύμφωνο Σταθερότητας που κατέστρεψε την Ελλάδα, την Ισπανία, την Ιταλία, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία», και ο Ιρλανδικός λαός ετοιμάζεται να το καταψηφίσει στο επερχόμενο δημοψήφισμα. Ενώ μετά τις εκλογές σε Ελλάδα και Γαλλία, αναθερμάνθηκαν οι συζητήσεις για ευρωομόλογο. Μια ομολογουμένως προοδευτική λύση στην αντιμετώπιση της κρίσης χρέους, την οποία η Μέρκελ δεν ήθελε καν ν'ακούσει. Όμως οι συσχετισμοί αλλάζουν. Φαίνεται, πως το ξήλωμα του νεοφιλελεύθερου πουλόβερ που καταστρέφει τις χώρες της Ευρώπης και ωθεί τους ανθρώπους στην ανέχεια και το φασισμό, ξεκίνησε απ'την ψήφο στην Ελλάδα.
Έχω ξαναπει σε προηγούμενο κείμενό μου ότι η κρίση είναι ευρωπαϊκή, με ιδιαιτερότητες βεβαίως σε κάθε εθνική της έκφανση. Οι λαοί της Ευρώπης στο δίλλημα, λιτότητα ή έξοδος απ'το ευρώ, απαντούν, με δημοκρατία, αξιοπρέπεια, και κοινωνική δικαιοσύνη.
Αυτό που θέλω να γίνει κατανοητό, είναι ότι η σημερινή πολιτική της Ε.Ε. οδηγεί ολόκληρη την ευρωζώνη στον γκρεμό. Μπορεί η Γερμανία να αποκομίζει οφέλη απ'την κρίση και τον τρόπο αντιμετώπισής της, όμως είναι αρκετά κοντόφθαλμη και καταστροφική για τους υπόλοιπους και σε βάθος χρόνου για την ίδια, η πολιτική της αυτή.
Κλείνοντας, θα 'θελα να τονίσω ξανά, ακόμα πιο έντονα, το πόσο σημαντικό είναι να μείνουμε στην ευρωζώνη αλλά, παράλληλα, το πόσο αδιέξοδη (για την ίδια την ευρωζώνη) είναι η πολιτική που ασκεί. Είναι η λιτότητα που οδηγεί στην έξοδο απ'το ευρώ, είναι η λιτότητα που καταστρέφει τις ευρωπαϊκές οικονομίες, είναι η λιτότητα που θα κάνει σύντομα το ευρώ να καταρρεύσει και όχι η άρνηση αυτής.
Χωρίς ίχνος υπερβολής, πιστεύω ότι η ταύτιση του μνημονίου με τον φιλοευρωπαϊσμό αποτελεί την μεγαλύτερη απειλή που γνώρισε ο ευρωπαϊσμός μετά το Β' παγκόσμιο πόλεμο.
Τελικά, μήπως η "ακυβερνησία" ήταν η καλύτερη "διαπραγμάτευση" που έχουμε κάνει μέχρι σήμερα ως χώρα;
Υ.Γ.1 Στις εκλογές της περασμένης Κυριακής, είχαμε όντως έναν πολιτικό σεισμό, αν και με αυτά που έχουν συμβεί τα τελευταία 2,5 χρόνια, θα έπρεπε να θεωρείται δεδομένη η κατακρήμνιση των δύο συμμοριών ΠΑ.ΣΟ.Κ. - Ν.Δ. ωστόσο μας εξέπληξε όλους. Αυτό δείχνει το πόσο βαθιά είχε ριζώσει στη συνείδησή μας η ιδέα του δικομματισμού και της εναλλαγής των δύο στην εξουσία.
Υ.Γ.2 Κουβέλη, να ξέρεις, το να σε αποκαλεί ο Βενιζέλος υπεύθυνο είναι σα να σε αποκαλεί ο
Μιχαλολιάκος πατριώτη.
ο Νίκος Καρινόπουλος είναι φοιτητής στο τμήμα Διεθνών κ' Ευρωπαϊκών σπουδών, Παν. Μακεδονίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου